Mestler üzerine yapılan
meshin câiz olabilmesi için başlıca şu şartlar
aranır:
1 - Mestler ıslatıldığında
suyu içine geçirmeyecek bir vasıfta olmalıdır.
2 - Mestler, bağsız
olarak ayakta durabilecek derecede kalın ve sıkı olmalıdır.
Aynı zamanda, 12 bin adım (8-9 km.) kadar uzun bir yola
dayanabilecek bir sağlamlıkta bulunmalıdır.
3 - Mestler, ayakları
topuklarla birlikte her taraftan örtmelidir. Topuklardan kısa mestler üzerine
mesh yapılamaz.
Mestlerin, ayağa giyildikten
sonra düğmelemek veya bağlamak suretiyle topukları
kapatacak şekilde olması da câizdir. Fermuarlı mestler
de aynı şekildedir. Yeter ki, ayağa giyilip, düğmesi
iliklendiğinde veya fermuarı çekildiğinde, ayak
topuklarla beraber tam örtülmüş olsun. Mestte delik ve aralık
kalmasın.
4 - Mestlerden hiçbirinde topuktan
aşağı kısmında üç parmak girecek miktarda bir
delik, sökük ve yırtık bulunmamalıdır.
Mest üzerindeki delik ve yırtıklar,
ayrı ayrı yerde ise, hepsinin toplamı dikkate alınır.
Eğer hepsi üç parmak miktarını buluyorsa, o mest üzerine
mesh caiz olmaz.
Bir mestteki sökük ve yırtıklar
toplanır, iki mestteki yırtıklar ise toplanmaz, ayrı
ayrı hesap edilir. Binaenaleyh bir mestte iki, diğerinde de
bir veya iki sökük varsa, bu sökükler meshe mâni olmaz.
5 - Her ayağın ön tarafından
en az üç el parmağı kadar bir mahal bulunması da şarttır.
Bir veya iki ayağın ön kısımları kesik ve
kopuk olursa o ayağa mest giyilerek üzerine mesh verilmesi caiz
olmaz.
6 - Mestler, ayağa abdestli
olarak giyilmelidir. Mest üzerine mesh yapılabilmesi için önce
abdest alınır, sonra bu abdest bozulmadan mestler giyilir.
|